ترجمه:

103- از اموال آنها صدقه‌اى (زكات) بگير تا به وسيله آن آنها را پاك سازى و پرورش دهى، و به آنها (هنگام گرفتن زكات) دعا كن كه دعاى تو مايه آرامش آنها است و خداوند شنوا و دانا است.

104- آيا نمى‌دانند كه تنها خداوند توبه را از بندگانش مى‌پذيرد و صدقات را مى‌گيرد و خداوند توبه‌پذير و مهربان است.

105- بگو عمل كنيد، خداوند و فرستاده او و مؤمنان اعمال شما را مى‌بينند و به زودى به سوى كسى باز مى‌گرديد كه پنهان و آشكار را مى‌داند و شما را به آنچه عمل مى‌كرديد خبر مى‌دهد.

تفسير: زكات عامل پاكى فرد و جامعه‌

در نخستين آيه مورد بحث اشاره به يكى از احكام مهم اسلام يعنى مسئله زكات شده است، و به عنوان يك قانون كلى به پيامبر ص دستور مى‌دهد كه" از اموال آنها صدقه يعنى زكات بگير" (خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً).

كلمه" من" كه براى بيان" تبعيض" است، نشان مى‌دهد كه زكات همواره جزئى از مال را تشكيل مى‌دهد، نه همه آن و نه قسمت عمده آن را.

سپس به دو قسمت از فلسفه اخلاقى و روانى و اجتماعى زكات اشاره كرده ميفرمايد" تو با اين كار آنها را پاك مى‌كنى و نمو مى‌دهى" (تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِها) آنها را از رذائل اخلاقى، از دنيا پرستى و بخل و امساك پاك مى‌كنى، و نهال نوعدوستى و سخاوت و توجه به حقوق ديگران را در آنها پرورش مى‌دهى.

از اين گذشته، مفاسد و آلودگيهايى كه در جامعه به خاطر فقر و فاصله‌