[سوره الأنفال (8): آيه 1]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفالِ قُلِ الْأَنْفالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (1)

ترجمه:

1- از تو در باره انفال (غنائم و هر گونه مال بدون مالك مشخص) سؤال مى‌كنند بگو:

انفال مخصوص خدا و پيامبر است، پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد و ميان برادرانى را كه با هم ستيزه دارند آشتى دهيد و اطاعت خدا و پيامبرش را كنيد اگر ايمان داريد.

شان نزول:

از" ابن عباس" چنين نقل شده كه پيامبر ص در روز جنگ" بدر" براى تشويق جنگجويان اسلام جوائزى براى آنها تعيين كرد و مثلا فرمود كسى كه فلان فرد دشمن را اسير كند و نزد من آورد چنين پاداشى را به او خواهم داد، اين تشويق (علاوه بر روح ايمان و جهاد كه در وجود آنها شعله‌ور بود) سبب شد كه سربازان جوان پيامبر ص در يك مسابقه افتخار آميز با سرعت به سوى هدف بشتابند، ولى پير مردان و افراد سالخورده در زير پرچم‌ها توقف كردند، هنگامى كه جنگ" بدر" پايان پذيرفت، جوانان براى گرفتن پاداشتهاى افتخارآميز خود به خدمت پيامبر ص شتافتند، اما پير مردان به آنها گفتند كه ما نيز سهمى داريم، زيرا ما تكيه گاه و مايه دلگرمى شما بوديم و اگر كار بر شما سخت مى‌شد و عقب‌نشينى مى‌كرديد، حتما به سوى ما مى‌آمديد، در اين موقع ميان‌