نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 74
ياد خدا
باشيد، فرشتگان مقرب پروردگار و آنها كه در مقام قرب، نزد پروردگار تواند هيچگاه
از عبادت او تكبر نمىورزند، و همواره تسبيح او مىگويند و ذات پاكش را از آنچه
شايسته مقام او نيست منزه مىشمارند و در پيشگاه او سجده مىنمايند (إِنَّ
الَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ لا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ
وَ لَهُ يَسْجُدُونَ).
كلمه"
عِنْدَ رَبِّكَ" (آنها كه نزد پروردگار تواند) به معنى قرب
مكانى نيست، زيرا خداوند مكانى ندارد، بلكه اشاره به قرب مقامى است، يعنى آنها با
آن همه موقعيت و مقام باز در بندگى و ياد خدا و سجده و تسبيح كوتاهى ندارند، شما
هم بايد كوتاهى نكنيد.
به هنگام
تلاوت آيه فوق، سجده كردن مستحبّ است، ولى بعضى از اهل تسنن مانند پيروان"
ابو حنيفه" آن را واجب مىشمرند.
بار الها قلب
ما را به نور ياد خودت روشن فرما همان روشنايى كه در پرتو آن را خويش را به سوى
حقيقت بگشائيم و از آن در بپاداشتن پرچم حق و پيكار با ظالمان و ستمگران و درك
مسئوليتها و انجام رسالتها مدد گيريم.
(پايان سوره اعراف)
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 74