204- هنگامى
كه قرآن خوانده شود گوش فرا دهيد و خاموش باشيد تا مشمول رحمت خدا شويد.
205-
پروردگارت را در دل خود از روى تضرع و خوف و آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان ياد
كن! و از غافلان مباش! 206- آنها كه (در مقام قرب) نزد پروردگار تواند هيچگاه از
عبادتش تكبر نمىورزند و او را تسبيح مىگويند و برايش سجده مىكنند.
تفسير: به
هنگام شنيدن تلاوت قرآن خاموش باشيد.
اين سوره
(سوره اعراف) با بيان عظمت قرآن آغاز شده، و با آيات مورد بحث كه آنهم از قرآن سخن
مىگويد، پايان مىپذيرد، هر چند بعضى از مفسران براى نزول نخستين آيه مورد بحث،
شان نزولهايى ذكر كردهاند از جمله اينكه" ابن عباس" و جمع ديگرى
گفتهاند، مسلمانان در آغاز كار گاهى در نماز صحبت مىكردند، و گاهى شخص تازه وارد،
به هنگامى كه نماز را شروع مىكرد، از ديگران سؤال مىكرد، چند ركعت نماز
خواندهايد،؟ آنها هم جواب مىدادند فلان مقدار، آيه بالا نازل شد و آنها را از
اين كار نهى كرد.
و نيز
از" زهرى" نقل شده: هنگامى كه پيامبر ص تلاوت قرآن مىكرد، جوانى از
انصار همراه او بلند قرآن مىخواند، آيه نازل شد و از اين
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 69