[سوره الأعراف (7): آيات 199 تا 203]

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلِينَ (199) وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (200) إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201) وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ (202) وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى‌ إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)

ترجمه:

199- با آنها مدارا كن و عذرشان را بپذير و به نيكيها دعوت نما و از جاهلان روى بگردان (و با آنها ستيزه مكن).

200- و هر گاه وسوسه‌اى از شيطان به تو رسد به خدا پناه بر، كه او شنونده و دانا است.

201- پرهيزكاران هنگامى كه گرفتار وسوسه‌هاى شيطان شوند به ياد (خدا و پاداش و كيفر او) مى‌افتند و (در پرتو ياد او راه حق را مى‌بينند و) بينا مى‌گردند.

202- (ولى ناپرهيزكاران) برادرانشان (يعنى شياطين) آنان را پيوسته در گمراهى پيش مى‌برند و باز نمى‌ايستند!.

203- و هنگامى كه (در نزول وحى تاخير افتد و) آيه‌اى براى آنها نياورى مى‌گويند چرا خودت (از پيش خود) آن را برنگزيدى بگو من تنها پيروى از چيزى مى‌كنم كه بر من وحى مى‌شود اين وسيله بينايى از طرف پروردگارتان و مايه هدايت و رحمت است براى جمعيتى كه ايمان مى‌آورند.

تفسير:

وسوسه‌هاى شيطان:

در اين آيات شرائط تبليغ و رهبرى و پيشوايى مردم به طرز بسيار جالب و فشرده‌