مشكل و پيچيده بود، به همين جهت عده‌اى از افراد ضعيف الايمان و يا منافق از شركت در اين ميدان تعلل مى‌ورزيدند، در آيات گذشته خداوند گروهى از مؤمنان را سرزنش كرد كه چرا به هنگام صدور فرمان جهاد، سنگينى به خرج مى‌دهند؟ و فرمود دستور جهاد به سود خود شما است و گرنه خدا مى‌تواند به جاى افراد بى اراده و تن پرور مردمى شجاع و با ايمان و مصمم قرار دهد، بلكه حتى بدون آنهم قادر است پيامبر ص خود را حفظ كند آن چنان كه در داستان" غار ثور" و" ليلة المبيت" حفظ نمود.

عجب اينكه چند تار" عنكبوت" كه بر دهانه" غار" تنيده شده بود سبب انحراف فكر دشمنان لجوج و سركش شد و از در" غار" بازگشتند و پيامبر خدا سالم ماند، جايى كه خداوند با چند تار عنكبوت مى‌تواند مسير تاريخ بشر را دگرگون سازد چه نيازى به كمك اين و آن دارد تا بخواهند ناز كند، در حقيقت همه اين دستورات براى تكامل و پيشرفت خود آنها است نه براى رفع نيازمندى خداوند.

به دنبال اين سخن بار ديگر مؤمنان را دعوت همه جانبه به سوى جهاد مى‌كند و مسامحه كنندگان را مورد سرزنش قرار مى‌دهد.

نخست مى‌گويد:" همگى به سوى ميدان جهاد حركت كنيد خواه سبكبار باشيد يا سنگين بار" (انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالًا).

" خفاف" جمع" خفيف" و" ثقال" جمع" ثقيل" و اين دو كلمه مفهوم جامعى دارد كه همه حالات انسان را شامل مى‌شود، يعنى اعم از اينكه جوان باشيد يا پير، مجرد باشيد يا متاهل، كم عائله باشيد يا پرعائله، غنى باشيد يا فقير، بدون گرفتارى باشيد يا گرفتار، زراعت و باغ و تجارت داشته باشيد يا نه، در هر صورت و در هر حال و در هر موقعيت بر شما لازم است هنگامى كه فرمان جهاد صادر شد همگى اين دعوت آزاديبخش را اجابت كنيد و از هر كار ديگرى چشم‌