نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 408
كلى از ميان مىبردند و حكم خدا را بازيچه هوسهاى خويش مىساختند، و عجب اينكه
از اين كار خود بسيار خشنود و راضى هم بودند، زيرا" اعمال زشتشان در نظرشان
جلوه كرده بود" (زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ
أَعْمالِهِمْ).
آنها با وسوسههاى شيطانى- چنان كه خواهد آمد- ماههاى حرام را دگرگون
مىساختند و عجب اينكه آن را يك نوع تدبير زندگى و معيشت و يا پيشرفت كار در زمينه
جنگها و آمادگى جنگى مىپنداشتند، و مىگفتند فاصله زياد آتش بس ورزيدگى جنگى را
كم مىكند بايد آتشى بپا كرد!.
خدا نيز آن مردمى را كه شايستگى هدايت ندارند به حال خود رها مىكند و دست از
هدايتشان مىكشد زيرا" خداوند گروه كافران را هدايت نمىكند" (وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرِينَ).
***
در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد
1- فلسفه ماههاى حرام
تحريم جنگ در اين چهار ماه يكى از طرق پايان دادن به جنگهاى طويل المدة، و
وسيلهاى براى دعوت به صلح و آرامش بود، زيرا هنگامى كه جنگجويان چهار ماه از سال
اسلحه را به زمين بگذارند و صداى چكاچك شمشيرها يا صفير گلولهها خاموش شود و
مجالى براى تفكر و انديشه به وجود آيد احتمال پايان يافتن جنگ بسيار زياد است.
هميشه ادامه يك كار با شروع مجدد آن پس از خاموشى تفاوت دارد و دومى به مراتب
مشكلتر است، فراموش نمىكنيم كه در دوران جنگهاى بيستساله ويتنام چه اندازه زحمت
مىكشيدند تا يك آتش بس بيست و چهار ساعته در آغاز
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 408