36- تعداد ماهها نزد خداوند در كتاب (آفرينش) الهى از آن روز كه آسمانها و
زمين را آفريده دوازده ماه است كه از آن چهار ماه، ماه حرام است (و جنگ در آن
ممنوع مىباشد) اين آئين ثابت و پابرجا (ى الهى) است، بنا بر اين در اين ماهها به
خود ستم مكنيد (و از هر گونه خونريزى بپرهيزيد) و با مشركان (به هنگام نبرد) دسته
جمعى پيكار كنيد همانگونه كه آنها دسته جمعى با شما پيكار مىكنند و بدانيد خداوند
با پرهيزكاران است.
37- نسىء (جابجا كردن و تاخير ماههاى حرام) افزايشى در كفر (مشركان) است كه
بواسطه آن كافران گمراه مىشوند، يك سال آن را حلال و سال ديگر آن را تحريم
مىكنند تا مطابق تعداد ماههايى كه خداوند تحريم كرده بشود (و عدد چهار به
پندارشان تكميل گردد) و از اين راه آنچه را كه خدا حرام كرده حلال بشمرند، اعمال
زشتشان در نظرشان زيبا جلوه داده شده و خداوند جمعيت كافران را هدايت نمىكند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 404