آن متنفر است" نجس" گفته مى‌شود.

به همين دليل اين واژه در موارد زيادى به كار مى‌رود كه مفهوم آن يعنى نجاست و آلودگى ظاهرى وجود ندارد، مثلا دردهايى را كه دير درمان مى‌پذيرد، عرب" نجس" مى‌گويد، اشخاص پست و شرور با اين كلمه توصيف مى‌شوند، پيرى و فرسودگى بدن را نيز نجس مى‌نامند.

و از اينجا روشن مى‌شود كه با توجه به آيه فوق به تنهايى نمى‌توان قضاوت كرد كه اطلاق كلمه" نجس" بر مشركان به اين خاطر است كه جسم آنها آلوده است، همانند آلوده بودن خون و بول و شراب و يا اينكه به خاطر عقيده بت پرستى يك نوع آلودگى درونى دارند. و به اين ترتيب براى اثبات نجاست كفار به اين آيه نمى‌توان استدلال كرد، بلكه بايد دلائل ديگرى را جستجو كنيم.

سپس در پاسخ افراد كوته‌بينى كه اظهار مى‌داشتند اگر پاى مشركان از مسجد الحرام قطع شود، كسب و كار و تجارت ما از رونق مى‌افتد، و فقير و بيچاره خواهيم شد، مى‌گويد:" و اگر از فقر و احتياج مى‌ترسيد، به زودى خداوند اگر بخواهد از فضلش شما را بى نياز مى‌سازد" (وَ إِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شاءَ) همانگونه كه به عالى‌ترين وجهى بى نياز ساخت، و با گسترش اسلام در عصر پيامبر ص سيل زائران خانه خدا به سوى مكه به حركت در آمد، و اين موضوع تا به امروز ادامه دارد، و مكه كه از نظر جغرافيايى در مناسب‌ترين شرايط قرار دارد، و در ميان يك مشت كوه‌هاى خشك و سنگلاخهاى بى آب و علف است، به صورت يك شهر بسيار آباد و يك كانون مهم داد و ستد و تجارت درآمده است.

و در پايان آيه اضافه مى‌كند:" خداوند عليم و حكيم است" (إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ‌).

و هر دستورى مى‌دهد بر طبق حكمت است و از نتايج آينده آن كاملا آگاه‌