اما چنان كه در شرح غزوه" حنين" به خواست خدا خواهيم گفت، اين انبوه جمعيت كه گروهى از آنها از افراد تازه مسلمان و ساخته نشده بودند، موجب فرار لشكر و شكست ابتدايى شد، ولى سرانجام لطف خدا آنها را نجات داد.

اين شكست ابتدايى چنان بود كه قرآن اضافه مى‌كند:" زمين با آن همه وسعتش بر شما تنگ شد" (وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ‌).

" سپس پشت به دشمن كرده و فرار نموديد" (ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ‌).

" و هم چنين لشكريانى كه شما نمى‌ديديد، براى تقويت و ياريتان فرو فرستاد" (وَ أَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها).

همانگونه كه در ذيل آيات مربوط به" غزوه بدر" گفتيم نزول اين ارتش نامرئى الهى براى تحكيم و تقويت روح مسلمانان و ايجاد نيروى ثبات و استقامت در جان و دل آنان بود، نه اينكه فرشتگان و نيروهاى غيبى در جنگ شركت كرده باشند [1] و در پايان نتيجه نهايى جنگ" حنين" را چنين بيان مى‌كند:" خداوند افراد بى ايمان و بت‌پرست را كيفر داد" (گروهى كشته و گروهى اسير و جمعى پا به فرار گذاردند آن چنان كه از دسترس ارتش اسلام خارج شدند)

[1] براى توضيح بيشتر به همين جلد از تفسير نمونه ذيل آيات 9 تا 12 سوره انفال مراجعه نماييد.