زن و فرزند، اقوام و خويشاوندان، و مال و ثروت آن چنان روحشان را فرا گرفته كه حاضر به فداكارى و جهاد نيستند، شديدا اخطار مى‌كند.

به دنبال آن، در آيات مورد بحث، به مساله مهمى اشاره مى‌كند كه هر رهبرى در لحظات حساس بايد پيروان خود را به آن متوجه سازد، و آن اينكه:

اگر عشق مال و فرزند گروهى از افراد ضعيف الايمان را از جهاد بزرگى كه با مشركان در پيش داشتند باز دارد، نبايد گروه مؤمنان راستين از اين موضوع نگرانى به خود راه دهند، براى اينكه خداوند نه در آن روزهايى كه نفراتشان كم بود (مانند ميدان جنگ بدر) آنها را تنها گذارد، و نه در آن روز كه جمعيتشان چشم پر كن بود (مانند ميدان جنگ حنين)، انبوه جمعيت دردى را از آنها دوا كرد، بلكه در هر حال يارى خدا و مددهاى او بود كه باعث پيروزيشان شد.

لذا در آيه نخست مى‌گويد" خداوند شما را در موارد بسيارى يارى كرد" (لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَواطِنَ كَثِيرَةٍ)" مواطن" جمع" موطن" به معنى محلى است كه انسان براى اقامت دائمى يا موقت انتخاب مى‌كند. ولى يكى از معانى آن ميدان‌هاى جنگ مى‌باشد به تناسب اينكه جنگجويان مدتى كوتاه يا طولانى در آن اقامت مى‌كنند.

سپس اضافه مى‌كند" و در روز" حنين" شما را يارى نمود، در آن روز كه فزونى جمعيتتان مايه اعجاب شما بود" (وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ‌).

تعداد لشكر اسلام را در اين جنگ دوازده هزار نفر، و بعضى ده هزار يا هشت هزار نوشته‌اند، ولى روايات مشهور و صحيح دوازده هزار را تاييد مى‌كنند، كه در هيچيك از جنگهاى اسلامى تا آن روز اين عدد سابقه نداشت، آن چنان كه بعضى از مسلمانان مغرورانه گفتند:" لن نغلب اليوم"!" هيچگاه با اين همه جمعيت امروز شكست نخواهيم خورد".