پيامبرش را از راهى كه مى‌داند خواهد داد، و به طريقى كه خودش اراده كرده او را يارى مى‌دهد" همانند آنچه در آيه 54 سوره مائده مى‌خوانيم:" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ‌ ..."" اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد كسى كه از شما از دين خود مرتد شود زيانى به خدا نمى‌رساند، زيرا خداوند به زودى گروهى را برمى‌انگيزد كه هم او آنها را دوست مى‌دارد و هم آنها خدا را".

3- ممكن است كسانى چنين فكر كنند، آنچه در آيات بالا آمده مخصوص مسلمانان نخستين است و متعلق به تاريخ گذشته، ولى اين اشتباه بزرگى است، اين آيات نه تنها ديروز بلكه امروز و فرداى مسلمانان را در برمى‌گيرد.

اگر آنها داراى ايمان محكم و آمادگى براى جهاد و فداكارى و در صورت لزوم هجرت نباشند، و منافع مادى خويش را بر رضاى خدا مقدم بشمرند، و به- خاطر دلبستگى‌هاى زياد به زن و فرزند و مال و ثروت و تجملات زندگى از فداكارى مضايقه كنند، آينده آنها تاريك است، نه تنها آينده، امروز هم در خطر خواهند بود، و همه ميراثهاى گذشته و افتخاراتشان از ميان خواهد رفت، منابع حياتيشان به دست ديگران خواهد افتاد، و زندگى براى آنان مفهومى نخواهد داشت، كه" زندگى ايمان است و جهاد در سايه ايمان"! آيات فوق به عنوان يك شعار بايد به تمام فرزندان و جوانان مسلمانان تعليم گردد، و روح فداكارى و سلحشورى و ايمان در آنها زنده شود، و بتوانند ميراثهاى خود را پاسدارى كنند.