تفسير: تجاوزكاران پيمان‌شكن!

همانگونه كه در آيات قبل ديديم اسلام پيمانهاى مشركان و بت‌پرستان را- مگر گروه خاصى- لغو كرد، تنها چهار ماه به آنها مهلت داد تا تصميم خود را بگيرند، در آيات مورد بحث دليل و علت اين كار را بيان مى‌كند، نخست به صورت استفهام انكارى مى‌گويد:

" چگونه ممكن است مشركان عهد و پيمانى نزد خدا و نزد پيامبرش داشته باشند"؟! (كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ‌).

يعنى اينها با اين اعمال و اينهمه كارهاى خلافشان نبايد انتظار داشته باشند كه پيامبر ص بطور يك جانبه به پيمانهاى آنها وفادار باشد.

بعد بلافاصله يك گروه را كه در اعمال خلاف و پيمان شكنى با ساير مشركان شريك نبودند استثنا كرده مى‌گويد:" مگر كسانى كه با آنها نزد مسجد الحرام پيمان بستيد" (إِلَّا الَّذِينَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ‌).

" اين گروه ما دام كه به پيمانشان در برابر شما وفادار باشند شما هم وفادار بمانيد" (فَمَا اسْتَقامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ‌).

" زيرا خداوند پرهيزكاران و آنها كه از هر گونه پيمان شكنى اجتناب مى‌ورزند دوست دارد" (إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ‌).