پيمان آنها، به على ع گفت: اى فرزند ابو طالب اگر كسى از ما بعد از گذشتن اين چهار ماه بخواهد پيامبر را ملاقات كند و مسائلى را با او در ميان بگذارد و يا سخن خدا را بشنود، آيا در امنيت خواهد بود؟! على ع فرمود آرى، زيرا خداوند فرموده" وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجارَكَ فَأَجِرْهُ‌ ..." [1] و به اين ترتيب سختگيرى فوق العاده‌اى كه از آيه اول استفاده مى‌شود، با نرمشى كه در آيه دوم به كار رفته، تعديل مى‌گردد، و راه و رسم تربيت همين است كه هميشه شدت عمل را با نرمش بياميزند و از آن معجونى شفا بخش بسازند.

1- منظور از" اشهر حرم" در اينجا چيست؟

گرچه مفسران در اين باره بسيار صحبت كرده‌اند ولى با توجه به آيات گذشته ظاهر اين است كه منظور از آن، همان چهار ماه مهلت است كه براى مشركان مقرر گرديده كه آغاز آن روز دهم ذى الحجه سال نهم هجرى و پايان آن روز دهم ماه ربيع الثانى سال بعد بود، و اين تفسير را بسيارى از محققان پذيرفته‌اند، و مهم‌تر اينكه در روايات متعددى نيز به آن تصريح شده است‌ [2]

2- آيا نماز و زكات شرط قبول اسلام است؟

از آيات فوق در بدو نظر چنين استفاده مى‌شود كه براى قبول توبه بت پرستان،

[1]- تفسير برهان جلد 2 صفحه 106 و تفسير فخر رازى جلد 15 صفحه 226.

[2]- در تفسير نور الثقلين جلد 2 ذيل آيه مورد بحث چند حديث در اين زمينه نقل شده است.