گرچه قرآن
اعلام بيزارى و برائت خدا را از مشركان به صورت سر بسته بيان كرده است، اما از
روايات اسلامى استفاده مىشود كه على ع مامور بود چهار موضوع را به مردم ابلاغ
كند:
1- الغاى
پيمان مشركان.
2- عدم حق
شركت آنها در مراسم حج در سال آينده.
3- ممنوع
بودن طواف افراد عريان و برهنه كه تا آن زمان در ميان مشركان رايج بود.
4- ممنوع
بودن ورود مشركان در خانه خدا. [2] در
تفسير" مجمع البيان" از امام باقر ع نقل شده كه على ع در مراسم حج آن
سال خطبهاى خواند و فرمود:
"
لا يطوفن بالبيت عريان و لا يحجن البيت مشرك و من كانت له مدة فهو الى مدته، و من
لم يكن له مدة فمدته اربعة اشهر
:" از
اين پس هيچ برهنهاى نبايد طواف خانه خدا بيايد، و هيچ بت پرستى حق شركت در مراسم
حج ندارد، و آنهايى كه پيمانشان با پيامبر ص مدت دارد تا پايان مدت محترم است، و
آنها كه پيمانشان مدت ندارد، مدتش چهار ماه خواهد بود.
[1]- در همان تفسير از امام صادق عليه السلام
نقل شده كه در پاسخ سؤال يكى از يارانش در باره" يَوْمَ
الْحَجِّ الْأَكْبَرِ" فرمود:
هو يوم
النحر و الاصغر العمرة.
(جلد 2 صفحه 186).
[2]- در بعضى از روايات موضوع چهارم،" عدم
ورود مشركان به بهشت" ذكر شده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 289