مستجاب و به هر خير و نيكى نائل مى‌گردد.

ضمنا از آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه اگر در پاره‌اى از روايات و دعاها اسامى ديگرى براى خدا غير از اين اسماء ذكر شده و حتى شماره نامهاى خدا در بعضى از دعاها به يكهزار رسيده هيچگونه منافاتى با آنچه گفتيم ندارد، زيرا اسماء خدا حد و حصر و انتهايى ندارد، و مانند كمالات ذات و بى انتهايش نامحدود است. هر چند پاره‌اى از اين صفات و اسماء امتيازى دارد.

و نيز اگر در بعضى از روايات مانند روايتى كه در اصول كافى از امام صادق ع در تفسير اين آيه نقل شده مى‌خوانيم فرمود:

نحن و اللَّه الاسماء الحسنى‌

:" به خدا سوگند ما اسماء حسناى خدا هستيم‌ [1]" اشاره به آن است كه پرتو نيرومندى از آن صفات الهى در وجود ما منعكس شده و شناخت ما به شناخت ذات پاكش كمك مى‌كند.

و يا اگر در بعضى ديگر از احاديث آمده است كه همه اسماء حسنى در" توحيد خالص" خلاصه مى‌شود، نيز به خاطر آن است كه همه صفات او به ذات پاك يكتايش بر مى‌گردد.

فخر رازى در تفسيرش به مطلبى اشاره مى‌كند كه از جهتى قابل ملاحظه است و آن اينكه تمام صفات پروردگار به دو حقيقت بازگشت مى‌كند، يا به" بى نيازى ذاتش از همه چيز" و يا" نيازمندى ديگران به ذات پاك او" [2]

2- گروه رستگاران‌

در آيات فوق خوانديم كه گروهى از بندگان خدا به سوى حق دعوت مى‌كنند و به آن حكم مى‌نمايند.

در اينكه منظور از اين گروه چه اشخاصى هستند تعبيرات مختلفى در رواياتى‌

[1] نور الثقلين جلد 2 صفحه 103.

[2] تفسير فخر رازى جلد 15 صفحه 66.