10-" محب الدين طبرى" اهل سنت در كتاب" ذخائر العقبى" از" ابو سعيد" يا" ابو هريرة" چنين نقل مى‌كند: رسول اللَّه ص ابو بكر را مامور نظارت بر امر حج كرد هنگامى كه به سرزمين" ضجنان" رسيد، صداى شتر على ع را شنيد، و آن را شناخت، و به سراغ او آمده و گفت براى چه آمدى؟

گفت خير است، پيامبر ص سوره برائت را با من فرستاده است، هنگامى كه ابو بكر بازگشت (و از تغيير اين رسالت اظهار نگرانى كرد) پيامبر فرمود:

لا يبلغ عنى غيرى او رجل منى يعنى عليا

: هيچ كس جز خودم نبايد از طرف من ابلاغ كند، مگر كسى كه از من است، منظورش على ع بود [1] در روايات ديگر تصريح شده كه پيامبر ص شتر مخصوص خود را به على سپرد تا بر آن سوار شود و به مكه برود و اين دعوت را ابلاغ كند، در وسط راه هنگامى كه ابو بكر صداى شتر را شنيد شناخت.

اين حديث با آنچه در بالا ذكر شد، در واقع يك مطلب را مى‌رساند، و آن اينكه شتر، شتر مخصوص پيامبر ص بود كه در آن موقع در اختيار على ع قرار داده بود، زيرا ماموريت او ماموريت مهمى بود.

در بسيارى ديگر از كتب معروف اهل سنت اين حديث گاهى به صورت مسند، و گاهى به صورت مرسل نقل شده است، و از احاديثى است كه هيچ كس در اصل آن ايرادى ندارد.

مطابق بعضى از روايات كه از طرق اهل تسنن وارد شده ابو بكر پس از آنكه از منصب ابلاغ اين آيات عزل شد، به عنوان امير الحاج به مكه آمد، و بر امر حج نظارت داشت.

توضيح و بررسى:

اين حديث به روشنى فضيلت بزرگى را براى على ع اثبات مى‌كند،

[1]- ذخائر العقبى صفحه 69.