نه به آنها پناه دهيد و نه از آنها پناه بخواهيد، و بطور خلاصه آنها نبايد در تار و پود جامعه اسلامى داخل باشند، و نه شما در تار و پود جامعه آنها.

سپس به مسلمانان هشدار مى‌دهد كه" اگر اين دستور مهم اسلامى را ناديده بگيريد، فتنه و فساد عظيمى در زمين و در محيط جامعه شما به وجود خواهد آمد" (إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ فَسادٌ كَبِيرٌ) چه فتنه و فسادى از اين بالاتر كه خطوط پيروزى شما محو مى‌گردد و دسائس دشمنان در جامعه شما كارگر مى‌شود، و نقشه‌هاى شوم آنها در راه برانداختن آئين حق و عدالت از نو جان مى‌گيرد.

" آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و در راه خدا جهاد نمودند و آنها كه پناه دادند و يارى كردند، مؤمنان حقيقى و راستين هستند" (وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا) زيرا در روزهاى سخت و دشوار و ايام غربت و تنهايى اسلام هر يك به نوعى به يارى آئين خدا و پيامبر ص شتافتند.

و" آنها به خاطر اين فداكاريهاى بزرگ آمرزش و روزى شايسته‌اى خواهند داشت" (لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ‌) هم در پيشگاه خدا و جهان ديگر از مواهب بزرگى برخوردارند و هم بهره‌اى شايسته از عظمت و سربلندى و پيروزى و امنيت و آرامش در اين جهان خواهند داشت.