كه هزار گونه اختلاف و شكاف اجتماعى ميان طبقه فقير و غنى بوده و آقا كوچك و بزرگ اين قبيله و آن قبيله وجود داشت شكافهايى كه در سايه اسلام پر شد و آثار آن بر طرف گشت آن چنان كه قرآن در جاى ديگر ميگويد وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً" اين نعمت بزرگ خدا را به خاطر داشته باشيد كه شما با هم دشمن بوديد او در ميان دل‌هايتان الفت ايجاد كرد و در پرتو نعمتش برادر يك دگر شديد (آل عمران 103).

[حلقه اتصال ايمان‌]

2- اين قانون تنها مربوط به مسلمانان نخستين نبوده امروز هم كه اسلام سايه خود را بر سر هشتصد ميليون مسلمان جهان گسترده و از نژادهاى مختلف و اقوام كاملا متفاوت و گروه‌هاى اجتماعى متنوع پيروانى دارد هيچ حلقه اتصالى نمى‌تواند آنها را بهم متحد و مربوط سازد (جز حلقه اتصال ايمان و توحيد) اموال، ثروتها و تشويقهاى مادى و كنگره‌ها و كنفرانسها به تنهايى كارى از آنها ساخته نيست بايد همان شعله‌اى در دل‌ها افروخته شود كه در قلوب مسلمانان نخستين بود و نصرت و پيروزى نيز تنها از همين راه اخوت اسلامى ميسر است.

بعضى از مفسران نقل كرده‌اند كه اين آيه هنگامى نازل شد كه طائفه يهود" بنى قريظه" و" بنى نضير" به پيامبر ص گفتند ما حاضريم تسليم تو شويم و از تو پيروى كنيم (و ترا يارى خواهيم كرد) آيه بالا نازل شد و به پيامبر ص هشدار داد كه به آنها اعتماد و تكيه نكند، بلكه تكيه گاه خود را تنها خدا و مؤمنان‌