تفسير:

يك سنت تغييرناپذير!

در اين آيات به يك" سنت هميشگى الهى" در باره اقوام و ملتها اشاره شده تا اين تصور پيش نيايد كه آنچه در باره سرنوشت مشركان ميدان بدر و سرانجام شوم آنها گذشت يك حكم استثنايى و اختصاصى بوده است، بلكه اين اعمال از هر كس در گذشته سر زده، و يا در آينده سر زند، چنان نتائجى ببار خواهد آورد.

نخست مى‌گويد:" چگونگى حال مشركان قريش همانند دودمان فرعون و آنها كه پيش از او بودند مى‌باشد" (كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ‌)" همانها كه آيات خدا را انكار كردند و خداوند آنها را به گناهانشان گرفت" (كَفَرُوا بِآياتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ‌).

" زيرا خداوند قوى و با قدرت است و كيفر او نيز سخت و شديد است" (إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقابِ‌).

بنا بر اين تنها قريش و مشركان و بت پرستان مكه نبودند كه با انكار آيات الهى و لجاجت در برابر حق و در گيرى با رهبران راستين انسانيت گرفتار كيفر گناهانشان شدند، اين يك قانون جاودانى است كه اقوام نيرومندتر و قوى‌تر همچون فرعونيان، و اقوام ضعيف‌تر را نيز در بر مى‌گيرد.

" اينها همه به خاطر آن است كه خداوند هر نعمت و موهبتى را به قوم و ملتى ببخشد هيچگاه آن را دگرگون نمى‌سازد مگر اينكه خود آن جمعيت دگرگون شوند و تغيير يابند" (ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى‌ قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ‌).