[سوره الأنفال (8): آيات 45 تا 47]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (45) وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (46) وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (47)

ترجمه:

45- اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد هنگامى كه با گروهى (در ميدان نبرد) روبرو مى‌شويد ثابت قدم باشيد و خدا را فراوان ياد كنيد تا رستگار شويد.

46- و اطاعت (فرمان) خدا و پيامبرش نمائيد و نزاع (و كشمكش) مكنيد تا سست نشوند و قدرت (و شوكت و هيبت) شما از ميان نرود و استقامت نمائيد كه خداوند با استقامت كنندگان است.

47- و مانند كسانى نباشيد كه از سرزمين خود از روى هوا پرستى و غرور و خودنمايى كردن در برابر مردم (به سوى ميدان بدر) بيرون آمدند و (مردم را) از راه خدا باز مى‌داشتند (و سرانجام كارشان شكست و نابودى شد) و خداوند به آنچه عمل مى‌كنند احاطه (و آگاهى) دارد.

تفسير: شش دستور ديگر در زمينه جهاد!

مفسران نوشته‌اند كه ابو سفيان هنگامى كه با تردستى خاصى كاروان تجارتى قريش را از قلمرو مسلمانان به سلامت بيرون برد كسى را به سراغ ارتش‌