نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 187
مىداد مسلما
سست مىشديد و (در باره شروع به جنگ بانها) كارتان به اختلاف مىكشيد، ولى خداوند
(شما را از همه اينها) سالم نگهداشت، خداوند به آنچه درون سينههاست دانا است.
44- و در آن
هنگام كه با هم (در ميدان نبرد) روبرو شديد آنها را به چشم شما كم نشان مىداد، و
شما را (نيز) به چشم آنها كم مىنمود تا خداوند كارى را كه مىبايست انجام گيرد،
صورت بخشد، (شما نترسيد و اقدام به جنگ كنيد آنها هم وحشت نكنند و حاضر به جنگ
شوند و سرانجام شكست بخورند) و همه كارها به خداوند باز مىگردد.
تفسير:
كارى كه مىبايست انجام گيرد
قرآن بار
ديگر در آيات به تناسب سخنى كه از" يوم الفرقان" (روز جنگ بدر) در آيه
قبل آمده بود و پيروزيهايى كه در اين صحنه خطرناك نصيب مسلمانان شد جزئيات ديگرى
از اين جنگ را به خاطر مسلمانان مىآورد تا به اهميت اين نعمت پيروزى واقفتر
شوند.
نخست
مىگويد:" آن روز شما در طرف پائين و نزديك مدينه قرار داشتيد و آنها در طرف
بالا و دورتر" (إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيا وَ
هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوى).
"
عدوة" از ماده" عدو" (بر وزن سرو) در اصل به معنى تجاوز كردن است
ولى به حاشيه و اطراف هر چيز نيز عدو گفته مىشود، زيرا از حد وسط به يك جانب
تجاوز كرده است، و در آيه مورد بحث به همين معنى طرف و جانب آمده است.
"
دنيا" از ماده" دنو" (بر وزن علو) به معنى پائينتر و نزديكتر
مىآيد و نقطه مقابل آن" اقصى"" و قصوى" به معنى دورتر است.
در اين ميدان
مسلمانان در سمت شمالى كه نزديكتر به مدينه است قرار
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 187