در آيه فوق بعضى از مفسران فتنه را به معنى شرك و بعضى به معنى كوشش- هاى دشمنان براى سلب آزادى فكرى و اجتماعى از مسلمانان گرفته‌اند، ولى حق اين است كه مفهوم آيه مفهوم وسيعى است كه هم" شرك" را شامل مى‌شود و (به قرينه جمله و يَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ‌) و هم ساير فشارهايى كه از طرف دشمنان به مسلمانان وارد مى‌شد.

آيه فوق به دو قسمت از اهداف مقدس جهاد اسلامى اشاره مى‌كند:

1- بر چيدن بساط بت پرستى و از ميان بردن بتكده‌ها، زيرا همان طور كه در بحث اهداف جهاد گفته‌ايم آزادى دينى مخصوص كسانى است كه از يكى از اديان آسمانى پيروى كنند، و در برابر آنها اعمال فشار براى تغيير عقيده صحيح نيست، ولى بت پرستى نه دين است و نه مكتب بلكه خرافه است و انحراف، و حكومت اسلامى بايد نخست از طريق تبليغ و اگر ممكن نشد از طريق توسل به زور بساط بت پرستى را از همه جا برچيند و بتخانه‌ها را ويران كند.

2- به دست آوردن آزادى بيان و تبليغ و نشر اسلام، در اين قسمت نيز اسلام اجازه مى‌دهد كه اگر كسانى با اعمال خود جلو آزادى عمل مسلمانان را در نشر و تبليغ و دعوت به اسلام بگيرند آنها حق دارند متوسل به جهاد آزادى بخش شوند و راه را براى تبليغ منطقى بگشايند (براى توضيح بيشتر به تفسير نمونه جلد دوم صفحه 15 تا 18 مراجعه فرمائيد).

در تفسيرهاى اهل سنت مانند تفسير آلوسى (تفسير روح البيان) و تفاسير مختلف شيعه از امام صادق ع چنين نقل شده كه فرمود:

لم يجي‌ء تاويل هذه الاية و لو قام قائمنا بعد سيرى من يدركه ما يكون من تاويل هذه الاية و ليبلغن دين محمد ما بلغ الليل حتى لا يكون مشرك على ظهر الارض‌

: