خوردند و كشته شدند و به سوى آتش دوزخ شتافتند و آنچه را در اين راه مصرف كرده بودند مايه حسرت و اندوهشان شد.

البته در آيه نخست اشاره به ساير كمك‌هاى آنها در مبارزاتشان بر ضد اسلام نيز هست و مساله به طور كلى مطرح شده است.

بعضى نيز گفته‌اند كه آيه در باره كمك‌هاى ابو سفيان براى استخدام دو هزار مزدور در جنگ احد نازل شده است ولى از آنجا كه آيات در رديف آيات مربوط به جنگ بدر قرار گرفته شان نزول اول صحيحتر به نظر مى‌رسد.

تفسير:

شان نزول آيه هر چه باشد مفهوم آيه يك مفهوم جامع است كه تمام كمك- هاى مالى دشمنان حق و عدالت را براى پيشرفت مقاصد شومشان در بر مى‌گيرد.

نخست مى‌گويد:" كافران و دشمنان حق اموالشان را انفاق مى‌كنند تا مردم را از راه خدا باز دارند" (إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ‌) اما اين صرف اموال هيچ گاه پيروزى براى آنها نمى‌آفريند" به زودى اين اموال را انفاق مى‌كنند اما سرانجام مايه حسرت و اندوهشان خواهد بود" (فَسَيُنْفِقُونَها ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً).

" سپس مغلوب طرفداران حق مى‌شوند" (ثُمَّ يُغْلَبُونَ‌).