175- و براى
آنها بخوان سرگذشت آن كس را كه آيات خود را به او داديم ولى (سرانجام) از (دستور)
آنها خارج گشت و شيطان به او دست يافت و از گمراهان شد.
176- و اگر
مىخواستيم (مقام) او را با اين آيات (و علوم و دانشها) بالا مىبرديم (اما اجبار
بر خلاف سنت ماست لذا او را به حال خود رها ساختيم) ولى او به پستى گرائيد و از
هواى نفس خويش پيروى كرد او همچون سگ (هار) است كه اگر به او حمله كنى دهانش را
باز و زبانش را برون خواهد كرد و اگر او را به حال خود واگذارى باز همين كار را
مىكند (گويى آن چنان تشنه دنيا پرستى است كه هرگز سيراب نمىشود) اين مثل جمعيتى
است كه آيات ما را تكذيب كردند اين داستانها را (براى آنها) بازگو كن شايد
بينديشند (و بيدار شوند).
177- چه بد
مثلى دارند گروهى كه آيات ما را تكذيب كردند ولى آنها به خودشان ستم مىكردند.
178- آن كس
را كه خدا هدايت كند هدايت يافته (واقعى) او است و آنها را كه (به خاطر اعمالشان)
گمراه سازد زيانكاران (واقعى) آنهايند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 11