معنى كاروان غير مسلح است كه اگر مردان مسلحى هم در آن بوده، مسلما قابل ملاحظه نبوده‌اند.

يعنى گروهى از شما روى حس راحت طلبى يا علاقه به منافع مادى، ترجيح مى‌دادند كه با مال التجاره دشمن روبرو شوند، نه با سربازان مسلح، در حالى كه پايان جنگ نشان داد، صلاح و مصلحت قطعى آنها در اين بود كه قدرت نظامى دشمن را درهم بكوبند، تا راه براى پيروزيهاى بزرگ آينده هموار گردد.

لذا به دنبال آن مى‌گويد:" خدا مى‌خواهد به اين وسيله حق را با كلمات خود تثبيت كند، و آئين اسلام را تقويت نمايد و ريشه كافران را قطع كند" (وَ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرِينَ‌) [1] بنا بر اين، اين يك درس بزرگ عبرت براى همه شما مسلمانان بود كه در حوادث مختلف، دورنگر و آينده‌ساز باشيد، نه كوته‌بين و تنها به فكر امروز، هر چند دورنگرى و مآل‌انديشى مشكلات فراوانى در بر داشته باشد و كوته‌بينى تؤام با آسايش و منافع مادى زودگذر، زيرا پيروزى نخست يك پيروزى ريشه‌دار و همه جانبه است، اما پيروزى دوم يك پيروزى سطحى و موقت است.

اين تنها درسى براى مسلمانان آن روز نبود، بلكه مسلمانان امروز نيز بايد از اين تعليم آسمانى الهام بگيرند، هرگز به خاطر مشكلات و ناراحتيها و زحمات طاقت‌فرسا از برنامه‌هاى اصولى چشم بپوشند و بسراغ برنامه‌هاى غير اصولى ولى ساده و كم زحمت نروند.

[1]" دابر" به معنى دنباله و عقب چيزى است، بنا بر اين قطع دابر كنايه از ريشه كن ساختن مى‌باشد.