12- (خداوند به او) فرمود: چه چيز تو را مانع شد كه سجده كنى در آن هنگام كه به تو فرمان دادم؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريده‌اى و او را از خاك! 13- گفت: از آن (مقام و مرتبه‌ات) فرود آى! تو حق ندارى در آن (مقام و رتبه) تكبر بورزى بيرون رو كه تو از افراد پست و كوچكى! 14- (شيطان) گفت: مرا تا روز رستاخيز مهلت ده (و زنده بگذار).

15- فرمود: تو از مهلت‌داده‌شدگانى! 16- گفت: اكنون كه مرا گمراه ساختى من بر سر راه مستقيم تو براى آنها كمين مى‌كنم.

17- سپس از پيش‌رو و از پشت سر و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغ آنها مى‌روم و اكثر آنها را شكرگزار نخواهى يافت.

18- فرمود: از آن (مقام) با ننگ و عار و خوارى بيرون رو، و سوگند ياد مى‌كنم كه هر كس از آنها از تو پيروى كند جهنم را از شما همگى پر مى‌كنم!

تفسير:

ماجراى سركشى و عصيان ابليس‌

در هفت سوره از سوره‌هاى قرآن اشاره به آفرينش انسان و چگونگى خلقت او شده است و همانطور كه در آيه پيش اشاره كرديم، ذكر اين موضوع براى بيان شخصيت انسان و مقام و رتبه او در ميان موجودات جهان، و احياى حس شكرگزارى در وجود او است.

در اين سوره‌ها با تعبيرات مختلف، آفرينش انسان از خاك و سجود فرشتگان براى او، و سركشى شيطان و سپس موضع‌گيريش در برابر نوع انسان آمده است.

در نخستين آيه مورد بحث، خداوند مى‌گويد:" ما شما را آفريديم، و سپس صورت‌بندى كرديم، بعد از آن به فرشتگان (و از جمله ابليس كه در صف آنها قرار داشت اگر چه جزء آنها نبود) فرمان داديم، براى آدم جد نخستين شما