احاديث مزبور از حيث سند معتبر نمى‌باشد، و نمى‌توان به عنوان يك حديث صحيح طبق قواعد علم رجال روى آنها تكيه كرد.

نخست مى‌گويد:" ما آنها را به دوازده گروه تقسيم كرديم" (تا نظمى عادلانه و دور از برخوردهاى خشونت‌آميز در ميانشان حكومت كند) (وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْباطاً أُمَماً).

روشن است هنگامى كه يك ملت داراى تقسيم‌بنديهاى صحيح و منظم بوده باشد، و هر بخش و يا هر گروه تحت رهبرى رهبر لايقى قرار گيرد، اداره آنها آسانتر و رعايت عدالت در ميانشان سهلتر خواهد بود، و به همين دليل تمام كشورهاى جهان مى‌كوشند از اين اصل پيروى كنند.

كلمه" اسباط" جمع" سبط" (بر وزن ثبت و همچنين بر وزن سفت) در اصل به معنى توسعه و گسترش چيزى به آسانى و راحتى است، سپس به فرزندان- مخصوصا نوه‌ها- و شاخه‌هاى يك فاميل، سبط و اسباط گفته شده است.

در اينجا منظور از اسباط همان تيره‌هاى بنى اسرائيل است كه هر كدام از يكى از فرزندان يعقوب ع منشعب شده بودند.

نعمت ديگر اينكه هنگامى كه بنى اسرائيل در بيابان سوزان، به سوى بيت المقدس در حركت بودند و گرفتار عطش سوزان و تشنگى خطرناكى شدند، و از موسى ع تقاضاى آب كردند،" به او وحى فرستاديم كه عصايت را بر سنگ بزن و او چنين كرد، ناگهان دوازده چشمه از سنگ جوشيد" (وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ مُوسى‌ إِذِ اسْتَسْقاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً).

و آن چنان اين چشمه‌ها در ميان آنها تقسيم شد" كه هر كدام به خوبى چشمه خود را مى‌شناختند" (قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ‌).