آنها سؤال كردند به سوى چه كسى؟ به سوى عرب يا عجم يا ما؟

خداوند آيه فوق را نازل كرد، و رسالت پيامبر ص را به تمام جهانيان با صراحت در ضمن آن شرح داد" [1] ولى با اين حال پيوند و ارتباط آيه با آيه قبل در زمينه صفات پيامبر ص و دعوت به پيروى از آئين او جاى انكار نيست.

نخست به پيامبر ص دستور مى‌دهد:" بگو اى مردم من فرستاده خدا به سوى همه شما هستم" (قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً).

اين آيه همانند آيات بسيارى ديگر از قرآن مجيد، دليل روشنى بر جهانى بودن دعوت پيامبر اسلام ص است.

در آيه 28 سوره سبا نيز مى‌خوانيم‌ وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ‌:" ترا جز به سوى همه مردم نفرستاديم".

و در آيه 19 سوره انعام مى‌خوانيم: وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ‌:" اين قرآن به من وحى شده تا شما و تمام كسانى را كه قرآن به آنها مى‌رسد انذار كنم".

و در آغاز سوره فرقان مى‌خوانيم: تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‌ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمِينَ نَذِيراً:" پاينده و برقرار است خداوندى كه قرآن را بر بنده‌اش فرستاد كه جهانيان را از مسئوليتهايشان بيم دهد".

اينها نمونه آياتى است كه گواه جهانى بودن دعوت پيامبر اسلام ص است و در اين باره باز هم به خواست پروردگار ذيل آيه 7 سوره شورى بحث خواهيم كرد، و در ذيل آيه 92 سوره انعام نيز بحث نسبتا مشروحى در اين زمينه داشتيم‌ [2] سپس خدايى را كه پيامبر ص به سوى او دعوت مى‌كند با سه صفت معرفى مى‌كند:

[1] نقل از كتاب مجالس (طبق نقل تفسير صافى ذيل آيه فوق).

[2] تفسير نمونه جلد پنجم صفحه 344.