نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 4
به زمينهاى
پوشيده از زراعت گفته مىشود).
بعد اضافه
مىكند كه" اين درختان از نظر ميوه و طعم با هم متفاوتند يعنى با اينكه از
زمين واحدى مىرويند هر كدام طعم و عطر و خاصيتى مخصوص به خود دارند، كه در ديگرى
ديده نمىشود" (مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ)
[1] سپس اشاره به دو قسمت ديگر از ميوههايى مىكند كه فوق العاده مفيد
و داراى ارزش حياتى هستند، و مىگويد:" همچنين زيتون و انار" (وَ
الزَّيْتُونَ وَ الرُّمَّانَ) انتخاب اين دو، ظاهرا به خاطر آن
است كه اين دو درخت در عين اينكه از نظر ظاهر با هم شباهت دارند، از نظر ميوه و
خاصيت غذايى بسيار با هم متفاوتند لذا بلافاصله مىفرمايد" هم با يكديگر
شبيهند و هم غير شبيه" (مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ
مُتَشابِهٍ) [2] پس از ذكر اين همه نعمتهاى گوناگون، پروردگار مىگويد:"
از ميوه آنها به هنگامى كه به ثمر نشست، بخوريد ولى فراموش نكنيد كه به هنگام
چيدن، حق آن را بايد ادا كنيد" (كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا
أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ).
و در پايان،
فرمان مىدهد كه" اسراف نكنيد، زيرا خداوند مسرفان را دوست نمىدارد" (وَ
لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ).
"
اسراف" به معنى تجاوز از حد اعتدال است، و اين جمله مىتواند اشاره به عدم
اسراف در خوردن و يا عدم اسراف در بخشش بوده باشد، زيرا پارهاى از اشخاص به قدرى
دست و دلبازند كه هر چه دارند به اين و آن مىدهند و خود و فرزندانشان معطل
مىمانند.
***
[1] اكل (با ضم الف و سكون يا ضم كاف) به معنى
چيزى است كه خورده مىشود (از ماده اكل به معنى خوردن)
[2] در اين باره ذيل آيه 99 همين سوره نيز در
جلد پنجم توضيحى گذشت.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 4