به اينكه" فتنه" در قرآن مجيد مكرر به معنى آزمايش و امتحان آمده است، چنان كه در آيه 28 سوره انفال‌ أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ:" سرمايه‌ها و فرزندان شما وسيله آزمايش شما هستند" (و همچنين آيه 2 سوره عنكبوت و آيه 126 سوره توبه) مفهوم آيه مورد بحث چندان پيچيده نيست.

زيرا بدون شك بنى اسرائيل در اين صحنه با آزمايش شديدى روبرو شدند، و خداوند به آنها نشان داد كه اين تقاضا (تقاضاى رؤيت او) يك تقاضاى بى‌مورد و نابجا و محال است.

و در پايان آيه موسى ع عرض مى‌كند:" بار الها تنها تو ولى و سرپرست مايى، ما را ببخش و مشمول رحمت خود قرار ده، تو بهترين آمرزندگانى" (أَنْتَ وَلِيُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الْغافِرِينَ‌).

از مجموع آيات و روايات استفاده مى‌شود كه سرانجام هلاك‌شدگان بار ديگر زندگى را از سر گرفتند و به اتفاق موسى ع به سوى بنى اسرائيل باز- گشتند، و آنچه را ديده بودند براى آنها بازگو نمودند و به تبليغ و ارشاد آن مردم بيخبر پرداختند.

" خداوندا در اين جهان و در سراى ديگر نيكى براى ما مقرر بدار" (وَ اكْتُبْ لَنا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ).

" حسنة" به معنى هر گونه نيكى و زيبايى و خوبى است، بنا بر اين همه نعمتها و همچنين توفيق عمل صالح و آمرزش و بهشت و هر گونه سعادت را شامل مى‌شود، و دليلى ندارد- همانند بعضى از مفسران- آن را مخصوص به يك قسمت از اين مواهب بدانيم.