تفسير: نمايندگان بنى اسرائيل در ميعادگاه خدا

در آيات فوق بار ديگر قرآن به جريان رفتن موسى ع به ميعادگاه (طور) با جمعى از بنى اسرائيل بازگشت نموده و قسمت ديگرى از همان حادثه را بازگو مى‌كند:

در اينكه موسى ع يك ميقات و ميعاد با پروردگار داشته يا بيشتر در ميان مفسران گفتگو است و هر كدام براى اثبات مقصود خود شواهدى از آيات قرآن ذكر كرده‌اند.

ولى همانطور كه ما در ذيل آيه 142 همين سوره يادآور شديم از مجموع قرائن موجود در آيات قرآن، و روايات، بيشتر چنين به نظر مى‌رسد كه موسى ع تنها يك ميقات داشته، آنهم به اتفاق جمعى از بنى اسرائيل بوده است در همين ميقات بود كه خداوند الواح تورات را نازل كرد و با موسى ع سخن گفت و نيز در همين ميقات بود كه بنى اسرائيل به موسى ع پيشنهاد كردند از خدا بخواهد خود را نشان دهد، و نيز در همين جا بود كه صاعقه يا زلزله‌اى در گرفت و موسى ع بيهوش شد و بنى اسرائيل بر زمين افتادند، و در حديثى كه على بن ابراهيم ع در تفسير خود نقل كرده نيز به اين موضوع تصريح شده است.

گرچه ممكن است طرز قرار گرفتن آيات اين سوره در نظر بعضى توليد اشكال كند كه چگونه خداوند نخست، اشاره به ميعاد موسى ع كرده، سپس داستان گوساله‌پرستى را ذكر مى‌كند، بار ديگر به موضوع ميعاد بازمى‌گردد،