نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 374
كردند و گفتند: اگر پروردگار ما به ما رحم نكند و ما را نبخشد به طور مسلم از
زيانكاران خواهيم بود" (وَ لَمَّا
سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قالُوا لَئِنْ لَمْ
يَرْحَمْنا رَبُّنا وَ يَغْفِرْ لَنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ).
جمله" وَ لَمَّا سُقِطَ فِي أَيْدِيهِمْ" (به معنى هنگامى كه حقيقت به دستشان افتاد، يا
هنگامى كه نتيجه شوم اعمالشان به دستشان افتاد، و يا هنگامى كه چاره از دست آنها
ساقط شد) در ادبيات عرب كنايه از ندامت و پشيمانى است، زيرا هنگامى كه واقعيات به
دست انسان بيفتد و از حقيقت امر آگاه گردد، و يا به نتائج نامطلوب برسد، و يا راه
چاره بر او بسته شود، طبعا پشيمان خواهد شد، بنا بر اين پشيمانى از لوازم مفهوم
اين جمله است.
به هر حال بنى اسرائيل از كرده خويش پشيمان گشتند ولى مطلب به همين جا خاتمه
نيافت، چنان كه در آيات بعد خواهيم خواند.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 374