[سوره الأعراف (7): آيات 146 تا 147]

سَأَصْرِفُ عَنْ آياتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لا يُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَ إِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ كانُوا عَنْها غافِلِينَ (146) وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلاَّ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (147)

ترجمه:

146- به زودى كسانى را كه در روى زمين به ناحق تكبر مى‌ورزند از ايمان به آيات خود منصرف مى‌سازيم (بطورى كه) اگر هر آيه و نشانه‌اى را ببينند به آن ايمان نمى‌آورند و اگر راه هدايت را ببينند راه خود انتخاب نمى‌كنند و اگر طريق گمراهى را ببينند راه خود انتخاب مى‌كنند (همه اينها) به خاطر آن است كه آيات ما را تكذيب كردند و از آن غافل بودند.

147- و كسانى كه آيات ما و لقاى رستاخيز را تكذيب (و انكار) كنند اعمالشان نابود مى‌گردد آيا جز آنچه را عمل كرده‌اند پاداش داده مى‌شوند.

تفسير: سرنوشت متكبران‌

بحثى كه در اين دو آيه آمده است در حقيقت يك نوع نتيجه‌گيرى از آيات گذشته در زمينه سرنوشت فرعون و فرعونيان و سركشان بنى اسرائيل است، خداوند در اين آيات اين حقيقت را بيان مى‌كند كه اگر فرعونيان و يا سركشان‌