تفسير: پيشنهاد بت‌سازى به موسى‌

در اين آيات به قسمت حساس ديگرى از سرگذشت بنى اسرائيل كه به دنبال پيروزى آنها بر فرعونيان واقع شد، اشاره شده است، و آن مساله توجه آنها به بت‌پرستى است كه نخستين جوانه آن در اين آيات، مورد بحث قرار گرفته، و نتيجه نهايى آن بطور مفصل در سوره طه از آيه 86 تا 97 و بطور مختصر در آيه 148 به بعد از همين سوره آمده است.

در واقع، با پايان گرفتن جريان فرعون، گرفتارى بزرگ داخلى موسى، يعنى درگيرى او با جهال بنى اسرائيل و افراد سركش و لجوج آغاز گرديد، و به طورى كه خواهيم گفت اين گرفتارى براى موسى ع به درجات، سختتر و سنگينتر و طاقت‌فرساتر از درگيرى با فرعون و فرعونيان بود! و همين است خاصيت درگيريهاى داخلى.

در آيه نخست مى‌گويد:" ما بنى اسرائيل را از دريا (رود عظيم نيل) عبور داديم" (وَ جاوَزْنا بِبَنِي إِسْرائِيلَ الْبَحْرَ).

اما" در مسير خود به قومى برخورد كردند كه با خضوع و تواضع، اطراف بتهاى خود را گرفته بودند" (فَأَتَوْا عَلى‌ قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلى‌ أَصْنامٍ لَهُمْ‌).

" عاكف" از ماده عكوف به معنى توجه به چيزى و ملازمت آميخته با احترام به آن مى‌باشد.

افراد جاهل و بيخبر آن چنان تحت تاثير اين صحنه قرار گرفتند كه بلافاصله نزد موسى آمدند و" گفتند براى ما هم معبودى قرار بده همانطور كه آنها معبودان دارند"! (قالُوا يا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً كَما لَهُمْ آلِهَةٌ).

موسى ع از اين پيشنهاد جاهلانه و نابخردانه، بسيار ناراحت شد، به آنها