مسلما بر خلاف تاريخ است، بلكه منظور حكومت بنى اسرائيل بر سراسر سرزمين فراعنه مى‌باشد.

سپس مى‌گويد:" وعده نيك پروردگار تو در زمينه پيروزى بنى اسرائيل- به خاطر صبر و استقامتى كه نشان دادند- تحقق يافت" (وَ تَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنى‌ عَلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ بِما صَبَرُوا).

و اين همان وعده‌اى است كه در آيات قبل (آيه 128 و 129 همين سوره) به آن اشاره شده است.

گرچه در اين آيه تنها سخن از بنى اسرائيل و سرانجام استقامت آنها در برابر فرعونيان به ميان آمده ولى بطورى كه از آيات ديگر قرآن استفاده مى‌شود، اين موضوع اختصاص به قوم و ملتى ندارد، بلكه هر جمعيت مستضعفى بپاخيزند و براى آزادى خود از چنگال اسارت و استعمار كوشش كنند و در اين راه استقامت و پايمردى نشان دهند سرانجام پيروز خواهند شد، و سرزمينهايى كه بوسيله ظالمان و ستمگران اشغال شده است آزاد مى‌گردد.

و در پايان آيه اضافه مى‌كند كه ما قصرهاى زيباى فرعون و فرعونيان و كاخهاى مجلل و بناهاى پر زرق و برق و جالب آنها و هم چنان باغات پرشكوهشان را نابود ساختيم" (وَ دَمَّرْنا ما كانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ وَ ما كانُوا يَعْرِشُونَ‌).

صنع آن چنان كه" راغب" در كتاب مفردات گفته (غالبا) به معنى كارهاى جالب مى‌آيد، و در آيه فوق به معنى معمارى‌هاى زيبا و چشمگير عصر فرعونيان آمده است.

و ما يعرشون در اصل به معنى درختان و باغهايى است كه بوسيله نصب داربستها برپا مى‌شوند و منظره زيبا و پرشكوهى دارند.

دمرنا از ماده" تدمير" به معنى هلاك كردن و نابود ساختن است.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه نابودى اين كاخها و آن باغها اولا با