" در كتاب على ع چنين يافتيم كه پس از تلاوت آيه‌ إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُها ... فرمود: من و اهل بيتم همان كسانى هستيم كه خداوند زمين را به ما منتقل ساخته و مائيم پرهيزگاران".

اشاره به اينكه حكمى كه در اين آيه ذكر شده است، يك حكم و يك قانون عمومى است و هم اكنون نيز زمين در واقع از آن پرهيزگاران است.

[سوره الأعراف (7): آيات 130 تا 131]

وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (130) فَإِذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِهِ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسى‌ وَ مَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ (131)

ترجمه:

130- و ما نزديكان فرعون (و قوم او) را به خشكسالى و كمبود ميوه‌ها گرفتار كرديم شايد متذكر گردند.

131- اما (آنها نه تنها پند نگرفتند بلكه) هنگامى كه نيكى (و نعمت) به آنها مى‌رسيد مى‌گفتند به خاطر خود ماست! ولى موقعى كه بدى (و بلا) به آنها مى‌رسيد مى‌گفتند از شومى موسى و كسان او است! بگو سرچشمه همه اين فالهاى بد نزد خدا است (و شما را به خاطر اعمال بدتان كيفر مى‌دهد) اما اكثر آنها نمى‌دانند.

تفسير:

مجازاتهاى بيدار كننده‌

همانطور كه در تفسير آيه 94 از همين سوره گذشت، يك قانون كلى الهى در مورد تمام پيامبران اين بوده است، كه به هنگامى كه با مخالفتها روبرو مى‌شدند،