به هر حال فرعون با اخطار اطرافيان، تشويق به شدت عمل در برابر بنى اسرائيل شد و در پاسخ هواخواهانش چنين گفت:" بزودى پسران آنها را به قتل مى‌رسانيم و نابود مى‌كنيم و زنانشان را (براى خدمت) زنده مى‌گذاريم، و ما بر آنها تسلط كامل داريم" (قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْناءَهُمْ وَ نَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ‌) در اينكه منظور او" الهتك" (خدايان تو) چيست؟ در ميان مفسران گفتگو است، آنچه با ظاهر آيه موافقتر است اين است كه فرعون هم براى خود بتها و معبودها و خدايانى داشت، اگر چه با توجه به آيه 74 سوره نازعات‌ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‌ و آيه 38 سوره قصص‌ ما عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرِي‌ معلوم مى‌شود كه مردم مصر بزرگترين خدايشان فرعون بود و يا حد اقل او خود را بزرگ ترين معبود مصر مى‌دانست و معبودى براى آنها در رديف خودش قائل بود، اما با اين حال او براى خويش معبودهايى انتخاب كرده بود كه آنها را پرستش مى‌كرد.

نكته ديگر اينكه فرعون در اينجا دست به يك مبارزه ريشه‌دار و عميق مى‌زند و تصميم بر كارى مى‌گيرد كه در آينده به كلى قدرت بنى اسرائيل را درهم بشكند و آن اينكه مردان جنگى و مبارز را با كشتن فرزندان بنى اسرائيل ريشه كن سازد و تنها زنان و دختران را براى كنيزى و خدمتكارى باقى بگذارد، و اين آئين هر استعمار نو و كهنه‌اى است، كه افراد مثبت و فعال را از ميان برمى‌دارند، و يا روح مردانگى و شهامت را با وسائل گوناگون در آنها مى‌كشند و افراد غير فعال را زنده نگه مى‌دارند.

البته اين احتمال نيز هست كه فرعون مى‌خواسته است اين سخن به گوش بنى اسرائيل برسد و از دو جهت روحيه آنها درهم شكسته شود، يكى از نظر كشته شدن پسران و مردان آينده و ديگرى از نظر اينكه نواميسشان به چنگال دشمن خواهد افتاد.