نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 256
سپس براى اينكه به آنها حالى كند از تهديدهايشان هراسى ندارد و محكم بر جاى
خود ايستاده است، مىگويد:" توكل و تكيه ما تنها به خدا است" (عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنا).
و سرانجام براى اينكه حسن نيت خود را ثابت كند، و چهره حقيقتطلبى و
مسالمتجويى خويش را آشكار سازد، تا دشمنانش او را متهم به ماجراجويى و غوغاطلبى
نكنند، مىگويد:" پروردگارا ميان ما و جمعيت ما به حق حكم و داورى كن، و
مشكلات و گرفتاريهاى ما را برطرف ساز، و درهاى رحمتت را به سوى ما بگشا كه بهترين
گشايندگانى" (رَبَّنَا افْتَحْ
بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ).
از ابن عباس نقل شده كه مىگويد: من معنى فتح را در آيه فوق نمىدانستم، تا
اينكه شنيدم زنى به شوهر خود مىگفت افاتحك بالقاضى يعنى ترا به داورى پيش قاضى
مىطلبم، فهميدم فتح در اينگونه موارد به معنى داورى و حكومت است، (زيرا قاضى مشكل
كار طرفين دعوا را مىگشايد) [1]