اختيار كردند به نام مدين ناميده شد.

در اينكه چرا تعبير به" اخاهم" (برادرشان) شده است، در ذيل آيه 65 همين سوره توضيح داديم.

سپس اضافه مى‌كند كه شعيب دعوت خود را همانند پيامبران ديگر از مساله توحيد شروع كرد و" صدا زد اى قوم من! خداوند يگانه را بپرستيد كه هيچ معبودى جز او براى شما نيست" (قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ‌).

و گفت اين حكم علاوه بر اينكه فرمان عقل است بوسيله" دلائل روشنى كه از طرف خداوند براى شما آمده" نيز اثبات شده است (قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ‌).

در اينكه اين بينه (دليل روشن) چگونه چيزى بوده است، در آيات فوق سخنى از آن به ميان نيامده، ولى ظاهر اين است كه اشاره به معجزات شعيب است.

پس از دعوت به توحيد، به مبارزه با مفاسد اجتماعى و اخلاقى و اقتصادى آنها برخاسته نخست آنان را كه آلوده كم‌فروشى و تقلب و تزوير در معامله بودند از اين كار باز مى‌دارد و مى‌گويد: اكنون كه راه خدا براى شما آشكار شده" حق پيمانه و وزن را ادا كنيد و از حقوق مردم چيزى كم نگذاريد" (فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ‌) [1] روشن است كه نفوذ هر گونه خيانت و تقلب در امر معاملات پايه‌هاى اطمينان و اعتماد عمومى را كه بزرگترين پشتوانه اقتصادى ملتها است متزلزل و ويران مى‌سازد و ضايعات غير قابل جبرانى براى جامعه به بار مى‌آورد، به همين دليل يكى از موضوعات مهمى كه شعيب روى آن انگشت گذاشت همين موضوع بود.

[1] بخس به معنى كم گذاردن حقوق افراد و پائين آمدن از حد است، به گونه‌اى كه موجب ظلم و ستم گردد.