[سوره الأعراف (7): آيات 65 تا 72]

وَ إِلى‌ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ (65) قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ الْكاذِبِينَ (66) قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي سَفاهَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ (67) أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنَا لَكُمْ ناصِحٌ أَمِينٌ (68) أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى‌ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69)

قالُوا أَ جِئْتَنا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ ما كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (70) قالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ أَ تُجادِلُونَنِي فِي أَسْماءٍ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (71) فَأَنْجَيْناهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ قَطَعْنا دابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا وَ ما كانُوا مُؤْمِنِينَ (72)

ترجمه:

65- و به سوى قوم عاد برادرشان" هود" را فرستاديم، گفت اى قوم من! (تنها) خدا را پرستش كنيد كه جز او معبودى براى شما نيست، آيا پرهيزگارى پيشه نمى‌كنيد؟! 66- اشراف كافر قوم او گفتند ما تو را در سفاهت (و نادانى و سبك مغزى) مى‌بينيم و ما مسلما تو را از دروغگويان مى‌دانيم.

67- گفت: اى قوم من! هيچگونه سفاهتى در من نيست، ولى فرستاده‌اى از طرف پروردگار جهانيانم.

68- رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ مى‌كنم و من خيرخواه امينى براى شما هستم.

69- آيا تعجب كرده‌ايد كه دستور آگاه كننده پروردگارتان به وسيله مردى از ميان شما به شما برسد تا (از مجازات الهى) بيمتان دهد، و به ياد آوريد هنگامى شما را جانشينان قوم نوح قرار داد، و شما را از جهت خلقت گسترش داد (و به نيروى بدنى قوى مجهز ساخت) پس نعمتهاى خدا را به ياد آوريد شايد رستگار شويد.

70- گفتند آيا به سراغ ما آمده‌اى كه تنها خداى يگانه را بپرستيم و آنچه را پدران ما مى‌پرستيدند رها كنيم، حال كه چنين است آنچه (از بلا و عذاب الهى) به ما وعده مى‌دهى بياور اگر راست مى‌گويى.

71- گفت: پليدى و غضب پروردگار شما را فرا گرفته، آيا با من در مورد نامهايى مجادله مى‌كنيد (كه به عنوان معبود و خدا) شما و پدرانتان (بر بتها) گذارده‌ايد، در حالى كه خداوند هيچ فرمانى درباره آن نازل نكرده است، بنا بر اين شما منتظر باشيد من هم با شما انتظار مى‌كشم.

72- سرانجام او و كسانى را كه با او بودند به رحمت خود نجات بخشيديم و ريشه كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند و ايمان نياوردند قطع كرديم.

تفسير: گوشه‌اى از سرگذشت قوم هود

در تعقيب ذكر رسالت نوح و درسهاى عبرتى كه در آن نهفته بود، به‌