نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 220
معنى به كار رفته است، در سوره شعراء آيه 189 مىخوانيم:
فَأَخَذَهُمْ عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ
يَوْمٍ عَظِيمٍ اين آيه درباره مجازاتى است كه قوم شعيب بر
اثر تبهكاريها در همين جهان گرفتار آن شدند، و در سوره مطففين آيه 5 مىخوانيم أَ لا يَظُنُّ أُولئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِيَوْمٍ
عَظِيمٍ:
" آيا اينها گمان نمىكنند كه براى روز بزرگى مبعوث خواهند شد" [1] تعبير به"
اخاف" (مىترسم گرفتار چنين مجازاتى شويد) بعد از ذكر مساله شرك در آيه مورد
بحث ممكن است به خاطر اين باشد كه نوح مىخواهد به آنها بگويد اگر يقين به چنين
مجازاتى نداشته باشيد لا اقل بيم آن هست، بنا بر اين، عقل اجازه نمىدهد كه با
چنين احتمالى اين راه را بپيمائيد، و به استقبال چنين عذاب دردناكى بشتابيد.
***
ولى قوم نوح به جاى اينكه از دعوت اصلاحى اين پيامبر بزرگ كه توأم با
نهايت خيرخواهى بود استقبال كنند، به آئين توحيد بپيوندند و دست از ستم و فساد
بردارند، جمعى از اشراف و ثروتمندانى كه منافع خود را با بيدارى مردم در خطر مىديدند،
و مذهب او را مانعى بر سر راه هوسرانيها و هوسبازيهاى خويش مشاهده مىكردند صريحا
در جواب نوح گفتند" ما ترا در گمراهى آشكار مىبينيم (قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراكَ فِي ضَلالٍ
مُبِينٍ)" ملا" معمولا به جمعيتى گفته
مىشوند كه عقيده واحدى براى خود انتخاب كردهاند و اجتماع و شكوه ظاهرى آنها
چشمها را پر مىكند، زيرا ماده اصلى اين لغت به معنى" پر كردن" است، و
در قرآن مجيد اين تعبير بيشتر در مورد جمعيتهاى خودخواه و خودكامهاى كه ظاهرى
آراسته، و باطنى آلوده دارند، و
[1] كلمه" عظيم" در آيه فوق
صفت براى" يوم" است، نه براى" عذاب".
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 220