نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 211
و قدرت همراه باشد، حقوق مردم رعايت گردد، و حقيقت دعا در سراسر وجود انسان
پرتوافكن شود، بنا بر اين هيچگاه دعاى افراد مفسد و تبهكار به جايى نخواهد رسيد.
منظور از" فساد بعد از اصلاح"، ممكن است اصلاح از ظلم يا كفر يا هر
دو بوده باشد، در روايتى از امام باقر ع مىخوانيم:
ان الارض كانت فاسدة فاصلحها اللَّه بنبيه
ص:" زمين فاسد بود و خداوند بوسيله پيامبر اسلام آن را اصلاح كرد" [1] بار ديگر به
مساله دعا مىپردازد و يكى ديگر از شرائط آن را بازگو مىكند و مىگويد:" خدا
را با ترس و اميد بخوانيد" (وَ ادْعُوهُ
خَوْفاً وَ طَمَعاً).
نه آن چنان از اعمال خود راضى باشيد كه گمان كنيد هيچ نقطه تاريكى در زندگى
شما نيست كه اين خود عامل عقبگرد و سقوط است، و نه آن چنان مايوس باشيد كه خود را
شايسته عفو خدا و اجابت دعا ندانيد كه اين ياس و نوميدى نيز خاموش كننده همه
تلاشها و كوششها است، بلكه با دو بال" بيم" و" اميد" به سوى
او پرواز كنيد، اميد به رحمتش و بيم از مسئوليتها و لغزشها.
و در پايان آيه براى تاكيد بيشتر روى اسباب اميدوارى به رحمت خدا،
مىگويد:" رحمت خدا به نيكوكاران نزديك است" (إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ).
ممكن است اين جمله يكى ديگر از شرائط اجابت دعا باشد، يعنى اگر مىخواهيد دعاى
شما يك دعاى توخالى و تنها گردش زبان نباشد بايد آن را با" اعمال نيك"
خود همراه سازيد، تا به كمك آن، رحمت الهى شامل حال شما گردد و دعايتان به ثمر رسد
و به اين ترتيب در اين دو آيه اشاره به پنج قسمت از