نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 186
يَطْمَعُونَ).
***
اما به هنگامى كه به سوى ديگر نگاه مىكنند و دوزخيان را در دوزخ
مىبينند، به درگاه خدا راز و نياز مىكنند و مىگويند:" پروردگارا ما را با
جمعيت ستمگران قرار مده" (وَ إِذا
صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ تِلْقاءَ أَصْحابِ النَّارِ قالُوا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا
مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ) [1] قابل توجه
اينكه درباره مشاهده دوزخيان در آيه فوق تعبير به إِذا صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ شده است، يعنى هنگامى كه چشم آنها به سوى دوزخيان برگردانده مىشود، و اين در
حقيقت اشاره به آن است كه آنها از مشاهده دوزخيان تنفر دارند، گويا نگاهشان به
آنها نيز آميخته با اكراه و اجبار است.
***
در آيه بعد اضافه مىكند كه" اصحاب اعراف، جمعى از دوزخيان را كه از
چهره و سيمايشان مىشناسند صدا مىزنند و مورد ملامت و سرزنش قرار مىدهند كه
ديديد عاقبت گردآورى اموال و نفرات در دنيا و تكبر ورزيدن از قبول حق، به شما سودى
نداد، چه شد آن مالها؟ و كجا رفتند آن نفرات؟ و چه نتيجهاى گرفتيد از آن همه كبر
و خودپرستى"؟ (وَ نادى أَصْحابُ
الْأَعْرافِ رِجالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيماهُمْ قالُوا ما أَغْنى عَنْكُمْ
جَمْعُكُمْ وَ ما كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ).
***
بار ديگر با همان زبان ملامت و سرزنش در حالى كه اشاره به جمعى از ضعفاى
مومنان كه بر اعراف قرار گرفتهاند مىكنند، مىگويند:" آيا اينها
[1]" تلقاء" در اصل- به
گفته بعضى از مفسران و اهل ادب- مصدر است و به معنى مقابله مىآيد، ولى بعدا به
معنى ظرف مكان به كار رفته، يعنى مكان مقابله و جهت روبرو.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 186