گفتار آنها را هم اكنون مى‌بينيم" (لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِ‌).

" در اين هنگام ندايى بر مى‌خيزد، و اين جمله را در گوش جان آنها سر- مى‌دهد كه اين بهشت را به خاطر اعمال پاكتان به ارث برديد" (وَ نُودُوا أَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌).

بار ديگر به اين حقيقت مى‌رسيم كه نجات در سايه عمل صالح است، نه پندارها و خيالات بى اساس.

" ارث" در اصل به معنى انتقال يافتن مال و ثروتى از كسى به ديگرى است بدون اينكه قراردادى در ميان آنها باشد (يعنى از مسير طبيعى نه خريد و فروش و مانند آن) و اگر به انتقال اموال ميت به بازماندگانش ارث گفته مى‌شود، نيز از همين نظر است.

در اينجا يك سؤال پيش مى‌آيد كه چگونه به اهل بهشت گفته مى‌شود، اين نعمتها را به" ارث" در برابر اعمالتان برديد؟

پاسخ اين سؤال را حديثى كه از طرق شيعه و اهل تسنن از پيامبر اكرم ص نقل شده است مى‌دهد، آنجا كه مى‌فرمايد:

ما من احد الا و له منزل فى الجنة و منزل فى النار فاما الكافر فيرث المؤمن منزله من النار و المؤمن يرث الكافر منزله من الجنة فذلك قوله‌ أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌

:" هر كس- بدون استثناء- جايگاهى در بهشت و جايگاهى در دوزخ دارد، كافران جايگاه دوزخى مؤمنان را به ارث مى‌برند و مؤمنان جايگاه بهشتى كافران را، و اين است معنى گفتار خداوند" أُورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌" [1]

[1] نور الثقلين جلد دوم صفحه 31 و تفسير قرطبى جلد 4 صفحه 2645 و تفاسير ديگر.