وضع ناگوارى كه بر اثر اعمالشان دامن آنها را گرفته است مى‌نمايند و به آنها نشان مى‌دهند كه چگونه يك عمر در بيراهه‌ها سرگردان بوده و تمام سرمايه‌هاى وجود خود را از دست داده‌اند و هيچ چيز نيندوخته‌اند، در حالى كه راه بازگشت به روى آنها بسته است و اين نخستين تازيانه آتشين مجازات الهى است كه بر روح آنها نواخته مى‌شود.

[سوره الأعراف (7): آيات 38 تا 39]

قالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فِي النَّارِ كُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتَّى إِذَا ادَّارَكُوا فِيها جَمِيعاً قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النَّارِ قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ (38) وَ قالَتْ أُولاهُمْ لِأُخْراهُمْ فَما كانَ لَكُمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلٍ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (39)

ترجمه:

38- (خداوند به آنها) مى‌گويد: داخل شويد در صف گروه‌هاى مشابه خود از جن و انس در آتش، هر زمان گروهى وارد مى‌شوند گروه ديگر را لعن مى‌كنند تا همگى با ذلت در آن قرار گيرند (در اين هنگام) گروه پيروان درباره پيشوايان خود مى‌گويند: خداوندا! اينها بودند كه ما را گمراه ساختند پس كيفر آنها را از آتش دو برابر كن (كيفرى براى گمراهيشان و كيفرى به خاطر گمراه ساختن ما) مى‌گويد براى هر كدام (از شما) عذاب مضاعف است ولى نمى‌دانيد (زيرا پيروان نيز اگر گرد پيشوايان ستمگر و گمراه را نگرفته بودند آنها قدرتى بر اغواى‌