و آن هر گونه اثاث و وسائل مورد نياز انسان است، اما مناسبتر در آيه فوق همان لباسهاى زينتى و جالب است.

به دنبال اين جمله كه درباره لباس ظاهرى سخن گفته است، قرآن بحث را به لباس معنوى كشانده و آن چنان كه سيره قرآن در بسيارى از موارد است، هر دو جنبه را بهم مى‌آميزد و مى‌گويد:" لباس پرهيزكارى و تقوا از آن هم بهتر است" (وَ لِباسُ التَّقْوى‌ ذلِكَ خَيْرٌ).

تشبيه تقوى و پرهيزكارى به لباس، تشبيه بسيار رسا و گويايى است، زيرا همانطور كه لباس هم بدن انسان را از سرما و گرما حفظ مى‌كند، و هم سپرى است در برابر بسيارى از خطرها، و هم عيوب جسمانى را مى‌پوشاند و هم زينتى است براى انسان، روح تقوى و پرهيزكارى نيز علاوه بر پوشانيدن بشر از زشتى گناهان و حفظ از بسيارى از خطرات فردى و اجتماعى، زينت بسيار بزرگى براى او محسوب مى‌شود. زينتى است چشمگير كه بر شخصيت او مى‌افزايد.

در اينكه منظور از لباس تقوى چيست در ميان مفسران گفتگو بسيار شده است، بعضى آن را به معنى" عمل صالح" و بعضى" حياء" و بعضى" لباس عبادت" و بعضى به معنى" لباس جنگ" مانند زره و خود و حتى سپر گرفته‌اند، زيرا تقوى از ماده" وقاية" به معنى نگاهدارى و حفظ است، و به همين معنى در قرآن مجيد نيز آمده است چنان كه در سوره نحل آيه 81 مى‌خوانيم: (وَ جَعَلَ لَكُمْ سَرابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَ سَرابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ‌ ...)" و براى شما پيراهن‌هايى قرار داد كه شما را از گرما حفظ مى‌كند و هم پيراهن‌هايى كه شما را در ميدان جنگ محفوظ مى‌دارد".

ولى همانطور كه بارها گفته‌ايم آيات قرآن غالبا معنى وسيعى دارد كه مصداقهاى مختلف را در بر مى‌گيرد، در آيه مورد بحث نيز مى‌توان تمام اين معانى را از آيه استفاده كرد.