نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 6 صفحه : 101
نخستين قياس، قياس شيطان بود
در روايات متعددى كه از طرق اهل بيت ع به ما رسيده قياس كردن احكام و حقايق
دينى به شدت محكوم شده است و در اين اخبار مىخوانيم نخستين كسى كه قياس كرد،
شيطان بود، امام صادق ع به ابو حنيفه فرمود: لا تقس فان اول من قاس ابليس:"
قياس مكن كه نخستين قياس كننده شيطان بود" [1] در منابع اهل تسنن مانند تفسير"
المنار" و تفسير" طبرى" از" ابن عباس" و" ابن
سيرين" و" حسن بصرى" نيز اين مطلب نقل شده است [2] منظور از"
قياس" اين است كه موضوعى را به موضوع ديگر كه از بعضى جهات با آن شباهت دارد
مقايسه كنيم، و همان حكمى كه درباره موضوع اول است، درباره موضوع دوم نيز اجرا
شود، بدون اينكه فلسفه و اسرار حكم اول را كاملا بدانيم، مثل اينكه مىدانيم"
بول" انسان محكوم به نجاست و ناپاكى است و بايد از آن پرهيز كرد، سپس"
عرق" انسان را هم با آن مقايسه كنيم و بگوئيم چون اين دو در پارهاى از جهات
و اجزاى تركيبى با هم شباهت دارند، هر دو ناپاك و نجس هستند، در حالى كه اگر چه در
پارهاى از جهات با هم شباهت دارند، ولى از جهاتى هم متفاوتند، يكى رقيقتر و ديگرى
غليظتر، پرهيز از يكى كار سادهاى است و پرهيز از ديگرى بسيار مشكل و طاقتفرسا،
به علاوه تمام فلسفههاى حكم اول بر ما روشن نيست، و اين يك مقايسه تخمينى بيش
نمىباشد.
به همين جهت پيشوايان ما با الهام از كلام پيامبر ص قياس را شديدا