پس از ذكر اين چهار زوج بلافاصله به پيامبرش دستور مى‌دهد كه" از آنها صريحا بپرسد: آيا خداوند نرهاى آنها را حرام كرده يا ماده‌ها را" (قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ‌)" يا حيواناتى كه در شكم ميشها يا بزهاى ماده است" (أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَيَيْنِ‌) بعد اضافه مى‌كند:" اگر راست مى‌گوئيد و بر تحريم هر يك از اين حيوانات از روى علم و دانش دليلى داريد به من خبر دهيد" (نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌).

از آنجا كه حكم به حلال بودن يا حرام بودن اين حيوانات تنها به دست خداوندى است كه آفريننده آنها و آفريدگار بشر و تمام جهان هستى است، بنا بر اين كسى كه ادعاى تحليل يا تحريم كند، يا بايد از طريق گواهى عقل باشد، و يا شخصا وحى بر او نازل گردد، و يا به هنگام صدور اين فرمان از ناحيه پيغمبر ص حضور داشته باشد.

در آيه قبل تصريح شده بود كه هيچگونه دليل علمى و عقلى براى تحريم‌