از تعبير آيه چنين استفاده مى‌شود كه مى‌خواسته به عنوان يك پيش‌بينى مردم را از جريانى كه در پيش داشتند آگاه سازد، و نيز معلوم مى‌شود كه وجود اين همه شكار در دسترس مردم آنجا يك امر بى‌سابقه بوده است، و اين يك نوع آزمايش الهى براى مسلمانان محسوب مى‌شده، مخصوصا با توجه به نيازى كه آنها به تهيه غذا از گوشت حيوانات داشته‌اند، و با توجه به اينكه اين حيوانات به شكل وسوسه‌انگيزى در اطراف خيمه‌ها و در گرداگرد آنها رفت و آمد داشته‌اند، تحمل محروميت از چنين غذاى آماده آنهم در آن عصر و زمان و براى آن مردم مى‌توانست يك آزمايش بزرگ بوده باشد.

بعضى گفته‌اند منظور از اين جمله: كه با دست شما قابل صيد خواهند بود، اين است كه با دام و تور مى‌توانستند آنها را بگيرند، ولى ظاهر آيه اين است كه حقيقتا ممكن بوده آنها را با خود دست شكار كنند.

سپس به عنوان تاكيد مى‌فرمايد: اين جريان براى آن بوده است كه افرادى كه از خدا با ايمان به غيب مى‌ترسند، از ديگران شناخته شوند. (لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ‌) همانطور كه در جلد اول صفحه 356 ذيل آيه 143 سوره بقره گفتيم، منظور از تعبير به" لنعلم" (تا بدانيم) يا" ليعلم" (تا خدا بداند) و امثال آن، اين نيست كه خداوند چيزى را نمى‌دانسته، و مى‌خواهد بوسيله آزمايش و امتحان و امثال آن بداند، بلكه منظور اين است كه مى‌خواهيم به واقعيت علمى خود جامه عمل و تحقق خارجى بپوشانيم، زيرا نيت‌هاى درونى و آمادگى‌هاى اشخاص به تنهايى كافى براى تكامل و پاداش و كيفر نيست، بلكه بايد به صورت افعال خارجى پياده شوند تا اين آثار را داشته باشد، (براى توضيح بيشتر به ذيل همان آيه مراجعه فرمائيد).